W maju opady atmosferyczne były bardzo zróżnicowane. Najniższe wystąpiły na Ziemi Lubuskiej i Nizinie Szczecińskiej nawet poniżej 20 mm co stanowiło ok. 30% normy wieloletniej (1971-2000). Niskie opady notowano w wielu rejonach kraju: na Nizinie Wielkopolskiej, Śląskiej, na Kujawach, w południowej części Niziny Mazowieckiej, na Wyżynie Małopolskiej, Śląskiej, na Polesiu, Kaszubach, na Pojezierzu Zachodnio i Południowosuwalskim oraz w Kotlinie Sandomierskiej od 20 do 40 mm tj. 40-60% normy. Na przeważającym terytorium kraju opady wynosiły od 40 do 60 mm (60-80% normy). Najwyższe opady odnotowano na Przedgórzu Sudeckim i Karpackim, od 60 do powyżej 120 mm.
Tak duża zmienność wielkości opadów na terenie całego kraju wynikała z ich burzowego charakteru, obok terenów z bardzo wysokimi opadami występowały też obszary położone w bliskiej ich odległości, na których opady były bardzo małe.
Opady atmosferyczne w pierwszej dekadzie czerwca na bardzo dużym terenie kraju były małe. Szczególnie niskie poniżej 5 mm wystąpiły na znacznych obszarach w północno-zachodnich terenach Polski oraz na Lubelszczyźnie. Na bardzo dużym obszarze kraju notowano niskie opady wynoszące od 5 do 15 mm. Natomiast w drugiej dekadzie czerwca w północno-zachodniej Polsce notowano największe opady wynoszące od 20 do 60 mm, a w niektórych rejonach nawet od 60 do 100 mm. Małe opady wynoszące od 10 do 20 mm wystąpiły na największym obszarze kraju, zaś bardzo małe odnotowano w południowo-wschodniej Polsce, wynoszące poniżej 10 mm. W trzeciej dekadzie tego miesiąca największe opady notowano w dwóch pasach, w jednym pomiędzy Ziemią Lubuską poprzez wschodnie tereny Pojezierza Pomorskiego i zachodnie obszary Pojezierza Mazurskiego oraz w drugim pomiędzy Wyżyną Śląską, Małopolską, Niziną Mazowiecką aż po Pojezierze Mazurskie. Na tych terenach notowano opady wynoszące od 20 do 60 mm, a miejscami nawet ponad 100 mm. Na pozostałym terenie kraju notowano mniejsze opady od 10 do 20 mm.
Tak jak w poprzednich okresach sześciodekadowych tak i w obecnym okresie na terenie kraju występowało bardzo duże zróżnicowanie pod względem zasobów wody dla roślin uprawnych. W całym kraju znacznie wzrósł deficyt wody, jednakże szczególnie duże niedobory wzrosły w wschodniej części kraju (o ok. 30 mm), wynoszą obecnie od -120 do –149 mm.
Największy deficyt wody -170 do –179 mm w dalszym ciągu występuje na Wysoczyźnie Łaskiej i Tureckiej, ale także notowany jest w południowych rejonach Niziny Mazowieckiej, powodując w tych obszarach znaczne obniżenie plonów. Dotyczy to głównie upraw zlokalizowanych na glebach lekkich i bardzo lekkich.
Źródło: iung.pl
