Tarczówka marmurkowata (Halyomorpha halsy) - pochodzenie
Szkodnik ten pochodzi ze wschodniej Azji. W latach 90-tych tarczówka marmurkowata została opisana w Stanach Zjednoczonych i w parę lat rozprzestrzeniła się na cały kraj. W Europie po raz pierwszy odnotowana została w 2004 r w Lichtensteinie i od tego momentu systematycznie rozprzestrzenia się na cały kontynent.
Sposoby rozprzestrzeniania się szkodnika
Tarczówka marmurkowata przemieszcza się na własnych skrzydłach, nawet do 5 km od miejsca zimowania. Na większe odległości, z reguły trafia przenoszony na warzywach i owocach importowanych z innych krajów. W Polsce dotychczas nie odnotowano dotychczas pojawienia się tego szkodnika
Rośliny na których żeruje szkodnik
Tarczówka marmurkowata żeruje na:
- krzewy owocowe: malina, winorośl
- warzywa, takie jak papryka, fasola, pomidor, kukurydza cukrowa, brokuł, ogórek
- drzewa owocowe takich gatunków, jak: jabłoń, morela, morwa, morela, czereśnia, śliwa, brzoskwinia, grusza,
- drzewa i krzewy leśne i ozdobne, takie jak abelia, klony, budleja, kryptomeria, cyprysy, ketmia, wiciokrzew, róża pomarszczona, wierzby.
Tarczówka marmurkowata – objawy żerowania
Pluskwiaki nakłuwają rośliny podczas pobierania skoku, wprowadzają ślinę z enzymami. Głównym obiektem zainteresowania tego szkodnika są kwiaty i owoce, nie pogardzą również liśćmi i łodygami. Okres intensywnego żerowania przypada od połowy lipca do połowy września.Objawy żerowania są zróżnicowane w zależności od gatunku rośliny, uszkodzone ziarna w kolbie kukurydzy są niedorozwinięte, zapadnięte i odbarwione. Owoce papryki, pomidora i oberżyny w miejscach nakłuć mają jasne, rozległe plamy lub nekrotyczne plamki, owoce gniją i opadają.
Zauważyłeś tarczówkę marmurkowatą – zgłoś do PIORiN!
W przypadku jakichkolwiek oznak obecności szkodnika na borówkach i innych roślinach wrzosowatych, należy poinformować o tym najbliższą jednostkę organizacyjną Państwowej Inspekcji Ochrony Roślin i Nasiennictwa.
Zdjęcia: Instytut Ogrodnictwa-PIB Skierniewice/FB
