W latach 2014–2018 w IO w Skierniewicach prowadzano badania nad biologią zapylania kwiatów maliny i porównywano efekty zapylania pyłkiem pochodzącym z kwiatów tej samej odmiany (zapylenie własnym pyłkiem, samopłodnść) oraz z kwiatów innej odmiany (zapylenie obcym pyłkiem, obcopłodność). Oceniano wpływ zapylaczy (źródła pyłku) na wielkość owoców, wyrażaną liczbą pestkowców i masą owoców. Doświadczenia realizowano w szklarni na wielu powszechnie uprawianych w Polsce odmianach, zarówno owocujących latem, jak i powtarzających owocowanie (owocujących na pędach tegorocznych). Kwiaty badanych odmian zapylano w sposób sztuczny, ręcznie, zarówno pyłkiem tej samej odmiany, jak i pyłkiem innych, określonych odmian. Uzyskane wyniki wskazują na dużą przewagę zapłodnienia kwiatów pyłkiem innych odmian nad własnym.
Przeprowadzone doświadczenia wykazały, że odmiany malin różnią się pod względem stopnia samopłodności. Źródło pyłku odgrywa bardzo ważną rolę w zapylaniu i zapładnianiu kwiatów maliny. Zapylacz wpływa na liczbę pestkowców w owocach, a w konsekwencji na wielkość i plon owoców. Dobór zapylacza jest więc bardzo istotnym elementem w technologii produkcji, szczególnie w uprawie malin pod osłonami, gdzie zazwyczaj sadzi się tylko jedną odmianę, przez co możliwe jest jedynie samozapłodnienie kwiatów. Do uprawy w szklarniach i tunelach foliowych należy więc wybrać odmianę odznaczającą się wysokim stopniem samopłodności lub uprawiać ją w towarzystwie innej, pełniącej funkcję zapylacza.
am
