Czasochłonną pracą przy powstawaniu odmiany wykazują się hodowcy w firmach nasiennych. Czas na powstanie nowej odmiany to ćwierć wieku. Pierwsze krzyżowanie linii trwa około 2 lat, selekcja linii od 4 do 8 lat, stabilizacja linii od 4 do 8 lat, ocena na poletkach doświadczalnych i produkcja linii matecznych trwa 3 lata, wdrażanie odmiany i produkcja nasion na skalę komercyjną to kolejne dwa lata. Zdarzają się przypadki, że niektóre z wymienionych okresów można skrócić i wtedy już po 15 latach na rynku pojawia się nowa odmiana.
Jaką odmianę cebuli wybrać i na jakie elementy przy jej wyborze zwrócić uwagę podpowiadał słuchaczom Wiesław jakubowski z firmy Hazera Poland. Aby być zadowolonym z wyboru powinniśmy się zastanowić czy odmiana ma być przeznaczona na rynek warzyw świeżych, do pakowania czy obierania? Czyli kto będzie naszym docelowym odbiorcom. Czy mamy odpowiednie warunki do przechowania cebuli, czy musimy ja sprzedać bezpośrednio z pola po zbiorze? Jak długo chcemy/możemy przechowywać daną odmianę? Czy jest to odmiana heterozyjna czy ustalona? Czy dostępna jest odpowiednia forma nasion oraz jakiej są one jakości? Na jakiej wczesności odmianach nam zależy? Żeby dokonać odpowiedniego wyboru powinniśmy znać podstawowe cechy poszczególnych typów cebuli.
Odmiany w typie rijnsburger charakteryzują się:
– brakiem ryzyka wybijania w pędy kwiatostanowe,
– mocną okrywą woskową na liściach,
– bardzo długim przechowywaniem,
– bardzo mocna łuską,
– bardzo twardą cebulą,
– wysoką zawartością suchej masy,
– mniejszym plonem od cebul dnia długiego,
– mniejszą odpornością na różowienie korzeni i Fusarium.
W tym typie przedstawicielem może być średniopóźna odmiana Dormo F1, z mocną i żółtobrązową łuską, silnym, wzniesionym szczypiorem o mocnej okrywie woskowej, nadająca się do bardzo długiego przechowywania.
Odmiany w typie Full Spanish (ONL FS) charakteryzują się:
– bardzo dużymi cebulami, nawet ponad 10 cm,
– największym plonem,
– bardzo silnym systemem korzeniowym,
– silnym wigorem roślin, szybkim wzrostem,
– odpornością na choroby odglebowe m.in. różowienie korzeni i tolerancja na Fusarium,
– krótkim przechowywaniem – do stycznia,
– słabszą, ciemniejszą łuską,
– mniejszą zawartością suchej masy,
– ryzykiem wybijania w pędy kwiatostanowe.
W tym typie prelegent polecał m.in. odmianę Valentino F1, którą można przeznaczyć zarówno na rynek warzyw świeżych jak i dla przemysłu. Wielkością cebul (wg przeznaczenia) sterujemy poprzez gęstość wysiewu. Odmiana ta wykazuje dużą tolerancję na różowienie korzeni i średnią na Fusarium.
Odmiany w typie amerykańskim (ONL SG) charakteryzują się:
– dużymi cebulami 8–10 cm o łagodniejszym smaku,
– wysokim plonem,
– mocniejszą łuską niż typ hiszpański,
– bardzo silnym systemem korzeniowym,
– silnym wigorem roślin, szybkim wzrostem, wczesnością,
– odpornością na choroby odglebowe (różowienie korzeni i Fusarium),
– średniej długości okresem przechowywania (luty, marzec),
– ryzykiem wybijania w pędy kwiatostanowe,
– twardością cebul, zawartością suchej masy.
Ten typ reprezentowany jest m.in. przed odmianę Rhino F1, która jest nowością w ofercie firmy. Cebula nadaje się do zbioru kombajnowego z wysoką tolerancją na jarowizację, z możliwością przechowywania do marca.
Henk Jan Lutgert prywatny doradca z Holandii wskazał jak zwalczać chwasty, choroby i szkodniki w uprawie cebuli. Opierał się na rejestracjach dostępnych w Holandii, ale ogólne uwagi dotyczące stosowania preparatów są uniwersalne dla każdego kraju. Wg doradcy należy zwrócić uwagę na ograniczenie uszkodzeń cebuli, ponieważ jest to brama dla grzybów i bakterii chorobotwórczych. Niewłaściwie zastosowany środek herbicydowy na początku sezonu „odpłaci” nam na jego koniec spadkiem plonu. Trudne chwasty powinno zwalczać się w jak najwcześniejszym stadium. Stomp jest bezpiecznym produktem ale może uszkadzać kiełkujące nasiona.
W walce z wciornastkami w cebuli naturalnym sprzymierzeńcem jest woda. Dlatego opady deszczu czy deszczowanie zmywają go z roślin. Stosując preparaty przeciwko wciornastkowi zaleca się stosowanie od 400 do 500 l wody na ha, żeby preparat dosięgnął szkodnika.
Dobre praktyki w nawożeniu cebuli to ważny aspekt w uprawie tego warzywa. Adam Grześkowiak z Grupy Azoty zwrócił uwagę, na konieczność wapnowania gleb. Ale najpierw powinno zbadać się odczyn pH gleby. W zależności od kategorii agronomicznej gleby, w przypadku gleb bardzo lekkich wapnowanie jest wskazane przy odczynie poniżej 5,1, na ciężkich natomiast dopiero poniżej 6,6. Od odczynu gleby zależy przyswajalność składników pokarmowych. Można przyjąć, że przy optymalnym odczynie w granicach 5,3 do 6,8 najlepiej przyswajalne są przez rośliny następujące składniki: azot, siarka, potas, wapń, magnez, fosfor, bor, żelazo, mangan, miedź, cynk, molibden.
W uprawie cebuli aby zwalczyć choroby, zwiększyć odporność na warunki stresowe można zastosować Cabrio Duo. Maciej Wita z firmy BASF rekomendował ten fungicyd do walki z mączniakiem rzekomy, zarazą ziemniaka, alternariozą i antraknozą. W przypadku cebuli powinno zachować się 7 dniowy okres karencji. Środek dostępny jest w formie koncentratu do sporządzania emulsji wodnej w dawce 2,0-2,5 l/ha do zastosowania zapobiegawczego oraz interwencyjnego.
Żeby osiągnąć sukces w uprawie cebuli powinno zwrócić się uwagę na nawożenie azotem, ponieważ w glebach prawie zawsze jest zbyt mało tego składnika. Również wg Włodzimierza Prusa z firmy Adob cebula ma wysokie zapotrzebowani na mikroskładniki takie jak cynk, miedź i mangan. Na glebach torfowych brakuje miedzi, manganu i molibdenu. Gleby takie są bardzo cenne do uprawy cebuli, natomiast ze względu na silną sorpcję powyższych składników należy dostarczyć jest dolistnie.
macka
