Gleba składa się z trzech faz stałej, gazowej i ciekłej. Stosunki powietrzno-wodne, które w pewnej mierze możemy regulować wpływają w istotnym stopniu na wzrost i rozwój roślin. Na skład granulometryczny gleby nie mamy już takiego wpływu (przynajmniej w polu). Zbyt duża procentowa zawartość gliny bądź fracji ilastej sprawia, że ziemia staje się ciężka, dominują w niej mikropory, które utrzymują wodę przez długi czas. W glebie brakuje powietrza, tlenu, który jest przecież niezbędny dla korzeni roślin. Gleba ciężka ma także skłonność do zaskorupiania się. Wtedy jakiekolwiek zabiegi uprawowe stają się praktycznie niemożliwe.
Większość uprawianych gatunków warzyw ma znacznie większe wymagania glebowe niż rośliny rolnicze. Gleby ciężkie z zasady są nieodpowiednie dla uprawy roślin warzywnych. Tyle, że w Polsce brakuje nam chociażby czarnoziemów, które można by wykorzystać w produkcji ogrodniczej. Uprawiamy zatem tam gdzie mamy możliwość. Przy odrobinie zaangażowania można poprawić strukturę gleby oraz jej stosunki powietrzno-wodne.
Wapno i jeszcze raz wapno
Nawóz, a zarazem środek poprawiający właściwości gleby. Działa wielokierunkowo, jego stosowanie sprzyja powstawaniu struktury gruzełkowej, aktywuje życie biologiczne czy też podnosi pH gruntu. Do tego wapno jest stosunkowo tanie. To od niego powinniśmy bezwględnie zaczynać nawożenie. Nie lekceważmy jego pozytywnego wpływu na jakość gleb.
"Skorupa" jest dużym utrudnieniem, uniemożliwia ona prawidłowy wzrost takim warzywom jak cebula czy czosnek. Wapnowanie powinno się wykonywać na tym samym polu co kilka lat, ale systematycznie. – Co roku zawsze wapnowałem inny kawałek pola. Wapno jest najważniejszym nawozem, który trzeba stosować w pierwszej kolejności – mówi mi starszy rolnik z Wielkopolski. – Nigdy nie miałem problemy z zaskorupianiem się gleby - dodaje.
