Jest uprawiany na skalę przemysłową i amatorsko. Ponieważ jest warzywem wieloletnim wymaga stanowiska o dobrej kulturze przede wszystkim nie zachwaszczającego się. Karpy sadzimy jesienią lub wczesną wiosną w rozstawie 1,2 x 1,2 m lub 1,5x 1,5 m.
Prowadząc uprawę należy zwrócić uwagę na bardzo staranne wykonywanie zabiegów agrotechnicznych, zapobieganie zachwaszczeniu i rozprzestrzenianiu się chorób i szkodników. Ochrona chemiczna jest utrudniona ze względu na bardzo małą ilość zarejestrowanych środków ochrony roślin. Ważne jest systematyczne usuwanie pędów kwiatostanowych. Rabarbar jest odporny na niskie temperatury, a zdrowe karpy doskonale zimują nawet przy kilkunasto stopniowych mrozach. Natomiast późnowiosenne przymrozki mogą uszkadzać wyrośnięte młode ogonki.
Należy pamiętać, że od maja do sierpnia wzrastają wymagania wodne rabarbaru. Planując produkcję czy choćby uprawę amatorską warto zapoznać się z charakterystyką poszczególnych odmian.
W Stacji Doświadczalnej w Szczecinie Dąbiu badano 9 odmian różniących się pokrojem, wczesnością, długością i wybarwieniem ogonków liściowych oraz kształtem przekroju poprzecznego ogonka i skłonnością do wybijania w pęd kwiatostanowy.
Oto krótka charakterystyka poszczególnych odmian:
- Lider – odmiana bardzo wczesna, o pokroju lekko wzniesionym. Ogonki na całej długości wybarwione na czerwono, średniej długości, gładkie z małym żebrowaniem na stronie grzbietowej. Miąższ różowy.
- Lipskiego – odmiana wczesna do średnio wczesnej, o dużych ciemno zielonych liściach, o pokroju półwzniesionym. Charakteryzuje się długimi, grubymi ogonkami o zabarwieniu jasno zielonym, u podstawy przebarwionymi na czerwono. Miąższ zielony. Cechuje się małą skłonnością do wybijania w pęd kwiatostanowy.
- Aligator – odmiana bardzo wczesna, o dużych, jasno zielonych, silnie pęcherzykowatych liściach. Pokrój półwzniesiony. Ogonki bardzo długie, szerokie, o średniej grubości, u podstawy wybarwione jednolicie na czerwono, poniżej blaszki występują cętkowane przebarwienia skórki. Odmiana ta podobnie jak Lider charakteryzuje się szybkim wzrostem w okresie wiosennym.
- Leon – odmiana wczesna o pokroju wzniesionym i bardzo długich ( do 80 cm ), pięknie wybarwionych na czerwono ogonkach. Charakteryzuje się bardzo małą zawartością włókna i różowym miąższem. Nie wybija w pęd kwiatostanowy.
- Królowa Bona – odmiana średnio wczesna o liściach ciemnozielonych z silnie pofalowanymi brzegami blaszki liściowej. Ogonki liściowe średniej długości, bardzo szerokie ( do 4,3 cm ), wybarwione na ciemno czerwony kolor. Miąższ różowy. Mała skłonność do wybijania w pęd kwiatostanowy.
- Koral – odmiana wczesna do średnio wczesnej, pokrój półwzniesiony. Ogonki liściowe średnio długie, szerokie, u podstawy wybarwione na czerwono, wyżej w cętki, z dość silnym żebrowaniem po stronie grzbietowej. Odmiana o średniej skłonności do wybijania w pęd kwiatostanowy.
- Liliput – odmiana średnio wczesna o pokroju wzniesionym i liściach ciemno zielonych. Ogonki krótkie, szerokie, cienkie, ładnie wybarwione na kolor czerwony, z bardzo małą zawartością włókna. Miąższ różowy. Nie wybija w pęd kwiatostanowy.
- Purpurowy – odmiana średnio wczesna, o pokroju lekko wzniesionym. Ogonek liściowy średniej długości i średniej szerokości, u podstawy wybarwiony na czerwono, w połowie długości przebarwienia w cętki, poniżej blaszki zielony. Miąższ różowy.
- Wiśniowy – odmiana średnio wczesna o falowanych, ciemno zielonych liściach i wzniesionym pokroju. Ogonek długi, szeroki, gruby u podstawy czerwony, w połowie długości w cętki, poniżej blaszki liściowej zielony. Nie wybija w pęd kwiatostanowy.
Grażyna Sędłak SDOO Szczecin Dąbie
