Potas reguluje gospodarkę wodną roślin. Te dobrze odżywione potasem są bardziej odporne na suszę, a także niską temperaturę przez co lepiej zimują. Plony z takich roślin lepiej się przechowują.
Przyswajalności potasu sprzyja pH od 5,5 do 7,0. Potas jest typowym składnikiem przedsiewnym. Jest dobrze zatrzymywany przez kompleks sorpcyjny gleby. W asortymencie nawozów potasowych mamy: sole potasowe, siarczan potasu, kalimagnezję, kainit magnezowy, saletrę potasową.
Potas zawierają również nawozy wieloskładnikowe: Polifoski® i Polimag®.
Objawy niedoboru potasu
Występują na dolnych, starszych liściach. Potas jest pierwiastkiem ruchliwym, tzw. reutylizowanym. Co to oznacza dla rośliny? W przypadku niedoboru roślina wycofuje go ze starszych liści, kierując do młodych, górnych. Roślina zawsze dąży do rozwoju i przedłużenia gatunku.
Skutki niedoboru potasu w roślinie
- zahamowanie wzrostu roślin,
- skrócone międzywęźla,
- słabe krzewienie się,
- słaby rozwój korzeni,
- liście małe, niebiesko-zielone,
- nekrotyczne plamy na liściach między nerwami,
- liście zwijają się ku górze,
- mniejsza zawartość białka, cukru, skrobi, pektyn i tłuszczu w roślinach.
Potas występuje w nawozach w dwóch formach: chlorkowej i droższej – siarczanowej. Jest wiele roślin wrażliwych na chlorki: cebula, ogórek, dynia, pomidor, papryka, fasola, ziemniak. Trzeba je nawozić formami siarczanowymi, a jeśli już chcemy zastosować nawozy chlorkowe, to jesienią (wypłukanie chloru).
Optymalna zawartość potasu w glebie dla wybranych gatunków:
- 125–175 mg K/l podłoża dla grochu, fasoli szparagowej, rzodkiewki;
- 150–250 mg K/l podłoża dla pietruszki, sałaty, brokułu, chrzanu;
- 175–250 mg K/l podłoża dla cebuli, kapust, ogórka, pora, buraka ćwikłowego;
- 200–250 mg K/l podłoża dla pomidora, kalafiora, selera.
Katarzyna Wójcik
