Biegaczowate (Carabidae) - jak nazwa wskazuje to urodzeni biegacze, którzy szybko poruszają się po powierzchni gruntu; natura wyposażyła tę rodzinę w doskonale rozwinięte odnóża bieżne. Zazwyczaj ciało chrząszczy z biegaczowatych jest koloru czarnego i długości 2-40 mm.
Zasiedlają one powierzchnię gleby, najlepiej jeśli jest ona porośnięta roślinnością, wtedy chrząszcze chętniej tam przebywają. Większość z liczącej 500 gatunków rodziny to drapieżnicy (w stadium larwalnym i dorosłym). Ale znajdziemy tu również nielicznych szkodników roślin (łokaś garbatek).
Przedstawicieli Carabidae spotkamy przez cały sezon wegetacyjny. Część gatunków zimuje bowiem w postaci dorosłej (te uaktywniają się wiosną), inne zimę przeżywają jako larwy, więc postacie dorosłe zobaczymy dopiero latem czy jesienią. Odróżnienie poszczególnych gatunków jest trudne, dlatego powinniśmy chronić wszystkich przedstawicieli tej rodziny.
- niestrudki (Bembidion) - niewielkie (3mm), czarne, błyszczące, preferują glebę z rzadka porośniętą roślinnością; poszukują tam m.in. jaj śmietek i oprzędzików; badacze twierdzą, że niestrudki wiosną zjadają 30-60% jaj śmietki kapuścianej
- tęczniki - zjadają głównie gąsienice i poczwarki motyli oraz larwy rośliniarek; potomstwo jednej samicy tęcznika liszkarza (Calosoma sycophanta) uśmierca w ciągu roku 3 700 gąsienic motyli
- szykoń truskawczak (Pterostichus vulgaris) - odżywia się pająkami, mrówkami, gąsienicami motyli, dżdżownicami i innymi zwierzętam
Trzyszczowate (Cicindelidae) - to rodzina blisko spokrewniona z biegaczowatymi. Łatwo je rozpoznać po charakterystycznym ubarwieniu oraz sposobie poruszania. Chrząszcze szybko przemieszczają się po powierzchni gruntu w międzyczasie podlatując na krótkie odległości. W ten sposób gonią owady stanowiące ich pokarm. Tak samo jak u biegaczowatych, u trzyszczy drapieżne są także larwy, które polują u wylotu wykopanych w glebie tuneli. Chrząszcze te związane są głównie ze środowiskami leśnymi i łąkowymi.
Źródło: Pożyteczne owady i inne zwierzęta, Kazimierz Wiech
