Spośród kilkunastu gatunków przędziorków największe szkody wyrządza na roślinach warzywnych przędziorek chmielowiec. Może licznie wstąpić na plantacji ogórka, pomidora, papryki, oberżyny, fasoli szparagowej i selera korzeniowego. W ostatnich latach pojawia się na odmianach cebuli o dłuższym okresie wegetacji. Szkody wyrządza też w sadach jabłoniowych. W tunelach występuje na wymienionych gatunkach oraz na większości roślin ozdobnych.
Objawami obecności przędziorka chmielowca są nekrotyczne plamy na roślinie. Osobniki dorosłe i larwy wysysają sok z tkanki roślinnej, co powoduje powstanie na liściach początkowo jasnych punktów, które z czasem zlewają się ze sobą, powiększając powierzchnię. Tkanka między głównymi nerwami żółknie, później brunatnieje i zamiera. W miejscu żerowania szkodnik tworzy pajęczynę, pod którą są widoczne osobniki dorosłe, larwy i jaja (najczęściej składane na dolnej stronie liści). Przędziorki bytują także na pąkach kwiatowych, kwiatach i owocach. Uszkodzone kwiaty i zawiązki opadają. Na skórce owoców pomidora, papryki, oberżyny, ogórka, a w mniejszym stopniu strąkach fasoli, są widoczne brązowawe skorkowacenia, z czasem obejmujące całą powierzchnię. Owoce nie rosną i ulegają zniekształceniu. W uprawie selera przędziorki najpierw opanowują liście sercowe, następnie środkową część rośliny. Więcej w numerze 8/2015 WiOM, s. 46-47. prof. dr hab. Jerzy Szwejda
