Rabarbar (rzewień) jest zaliczany do wieloletnich upraw małoobszarowych (w Polsce około 1000 ha). Ze względu na długi okres użytkowania plantacji (10–15 lat) należy zadbać o staranny wybór miejsca i przygotowanie stanowiska. Pole powinno być wolne od chwastów, zwłaszcza tych wieloletnich i korzeniących się głęboko. Rabarbar tworzy dużą masę liści, która dobrze zakrywa glebę, jednak w stosunkowo szerokich międzyrzędziach mogą pojawiać się chwasty, zwłaszcza w pierwszym roku uprawy. Dlatego należy stworzyć roślinom optymalne warunki wzrostu i rozwoju, aby mogły skutecznie konkurować z chwastami.
W Polsce nie można, zgodnie z prawem, stosować herbicydów w rabarbarze w czasie jego wegetacji. Dlatego należy starać się maksymalnie odchwaścić pole przed założeniem plantacji, a także unikać jej lokalizowania na terenach zachwaszczonych perzem, wieloletnimi chwastami dwuliściennymi oraz skrzypem. Zachwaszczenie zmniejszają zabiegi uprawowe w okresie letnio-jesiennym, po zbiorze przedplonu poprzedzającego założenie plantacji, zakończone koniecznie głęboką (na 25–30 cm) orką z pogłębiaczem.
Można je uzupełnić herbicydem, którego składnikiem jest glifosat (jest dopuszczonych ponad 70 środków).Wszystkie glifosaty działają podobnie i stosuje się je jednakowo, lecz różnią się zakresem zalecanych dawek, zależnie od zawartości substancji czynnej w preparatach handlowych (od 360 do 450 g/l). W odróżnieniu od zaleceń sprzed kilku lat obecnie, niezależnie od dawki i terminu stosowania, glifosatem można wykonać tylko jeden zabieg w sezonie wegetacyjnym. Nie można go powtórzyć nawet wówczas, gdy po wcześnie zebranym przedplonie przed jesiennym terminem sadzenia (koniec września–początek października) chwasty zdążą odrosnąć. Więcej w numerze 7/2015 WiOM, s. 42-45. prof. dr hab. Adam Dobrzański
