Tantniś krzyżowiaczek (Plutella xylostella) – bo o nim mowa – to jasnobrązowy motyl występujący w całym kraju. Ma ciało długości około 8 mm, a rozpiętość skrzydeł od 15 do 18 mm. Jego przednia para skrzydeł jest jasnobrązowa, a na tylnym brzegu znajduje się jasna linia. Tylne skrzydła są szare i mają na brzegu długą strzępinę. Gąsienica jest cała zielona z wyjątkiem czarnej głowy. Jajo jest żółte i owalne o długości 0,5 mm.
Gąsienice tantnisia odżywiają się wieloma roślinami kapustowatymi (główki kapusty, róże kalafiora i brokułu, rzepak). Larwy (do 12 mm długości) pierwszego wiosennego pokolenia żerują na kapustnych i wyjadają tkankę miękiszową w liściach sercowych. Powoduje to powstanie dziur w liściach oraz – w przypadku dużej liczby owadów – ich niszczenie. Pierwsze pokolenie gąsienic tego owada jest szczególnie liczne i szkodliwe. Uszkodzenia roślin wywołane przez tantnisia krzyżowiaczka mogą być błędnie przypisane innym owadom: pchełkom, rolnicom, piętnówkom, bielinkom oraz gnatarzowi rzepakowcowi. W latach masowego pojawienia może powodować duże szkody. Brak zawiązywania przez rośliny główek i róż jest powodem uszkodzenia przez tantnisia stożka wzrostu rośliny.
Do środków, które można zastosować do zwalczania tantnisia w przypadku stwierdzenia 5–10 gąsienic na 50 kolejnych roślinach wg aktualnego Programu Ochrony Roślin Warzywnych zaliczamy:
- związki fosforoorganiczne (Dursban Delta 200 CS w ilości 2,0 l/ha),
- pyretroidy (Bulldock 025 EC w ilości 0,2-0,4 l/ha, Patriot 100 EC w ilości 0,075 l/ha, Tekapo 025 EC w ilości 0,2-0,4 l/ha),
- neonikotynoidy + pyretroidy (Proteus 110 OD w ilości 0,75 l/ha).
Opryski stosować należy w okresie masowego wylęgania się gąsienic, od fazy 5 liści, do osiągnięcia odpowiedniej wielkości i kształtu róży. Czym młodsze stadium rozwojowe gąsienic, tym większa skuteczność zastosowanych środków. W tej fazie rozwojowej gąsienice są najbardziej wrażliwe na działanie insektycydów.
mka
