Kiedy dochodzi do infekcji?
Infekcja zachodzi podczas rozwoju owoców, prowadząc do wewnętrznego ich gnicia, co zwykle nie jest zauważane.
Objawy pojawiają się w handlu. Patogen może infekować wszystkie części rośliny ogórka, z wyjątkiem korzeni, w ciągu całego okresu wegetacji. Często zakaża rośliny ogórka przy podstawie i na wyższych częściach łodygi, tworząc brązowe plamy. Rośliny rozmnażane w niższych temperaturach są bardziej podatne na infekcje z uwagi na tworzenie się mięsistych, grubych łodyg u podstawy, które mogą pękać. Zwykle na powierzchniach zainfekowanych tworzą się złotobrązowe, gumowate krople. Po pewnym czasie na porażonych miejscach roślin widoczne są czarne plamki, które są owocnikami z zarodnikami.
Zarodniki są zwykle produkowane w ciągu 4 dni od rozpoczęcia infekcji, dając początek nowemu cyklowi wtórnych infekcji. Na liściach mogą pojawić się okrągłe i podłużne zmiany, początkowo wzdłuż krawędzi liścia w postaci wodnistej tkanki otoczonej żółtą obwódką, z czasem powiększają się, jako żółto-brązowe zmiany nekrotyczne w kształcie litery V.
W przypadku uprawy w okresie zimowym objawy mogą wystąpić w kwietniu, a przypadku nasadzeń w czerwcu czy lipcu – objawy można obserwować na przełomie września i października.
Fungicydy zarejestrowane do zwalczania antraknozy, alternariozy i parcha z grup:
- strobiluriny + triazole (Ortiva Top 325 SC, Scorpion 325 SC, Tarantula 325 SC – wszystkie w dawce 1 l/ha),
- mikrobiologiczne (Prestop – 0,5%)
- i miedziowe (Nordox 75 WG – 1,33 kg/ha) chronią także przed czarną zgnilizną zawiązków i pędów.
Środki stosuje się zapobiegawczo lub natychmiast po wystąpieniu pierwszych objawów chorób.
dr Jan Sobolewski
